-
سه شنبه یازدهم شهریور ۱۴۰۴
-
11:39
سایر روشهای اجرای سیستم ارت میتوانند بر اساس نوع زمین و شرایط محیطی بهصورت اختصاصی طراحی و عملیاتی شوند.
این روشها با توجه به خصوصیات منطقهای مانند کوهستانی، سنگلاخی یا صخرهای نیازمند بازدید میدانی و انجام سنجشهای دقیق هستند تا طرحی مناسب ارائه شود.
ارتفاعات کشور به سه دسته اصلی تقسیم میشوند؛ هر یک با ویژگیهای متفاوت زمین و خاک:
1. ارتفاعات خاکی : این مناطق امکان حفاری و نصب میلگردهای فولادی (ROD) را فراهم کرده و مناسبترین شرایط برای اجرای سیستم ارت دارند.
2. ارتفاعات سنگلاخی : حفاری عمیق در این مناطق دشوار است، اما ایجاد شیارههای مناسب برای قرار دادن تجهیزات امکانپذیر است.
3. ارتفاعات صخرهای : این دسته نیازمند روشهای خاص به دلیل سختی و مقاومت بالای زمین هستند.
روشهای اجرا بر اساس نوع ارتفاعات:
-ارتفاعات خاکی : اجرای سیستم ارت از طریق حفاری چاه یا کوبیدن میلگرد فولادی امکانپذیر است که روشی مستقیم و موثر محسوب میشود.
- ارتفاعات سنگلاخی : در این نوع زمین، شیارههایی به شکل ستاره یا پنجه طراحی میشود. تسمه مسی در داخل شیارهها خوابانده شده و با ترکیبی از خاک و بنتونیت پوشیده میشود که مقاومت زمین را کاهش میدهد.
نکته اجرایی : همه اتصالات زیرزمینی باید بهصورت جوش دادهشده اجرا شوند تا از استحکام و عملکرد بلندمدت اطمینان حاصل شود.
اجرای سیستم ارت در زمینهای صخرهای
1. روش ساخت کانال :
در شرایطی که حفاری ممکن نیست، کانالی با استفاده از مصالح ساختمانی طراحی میشود. تسمه مسی در کف کانال قرار گرفته و با بنتونیت پر میشود. طول کانال باید طوری طراحی شود که مقاومت زمین به کمتر از 3 اهم برسد. برای عملکرد بهینه، لازم است رطوبت داخل کانال بهصورت مصنوعی و دائمی حفظ شود.
2. روش شبکهای : ابتدا شبکهای شطرنجی از سیم مسی با اتصالات جوششده ایجاد میشود.
این شبکه در زمین با لایههای بنتونیت دفن میشود؛ به این صورت که ابتدا لایهای 20 سانتیمتری بنتونیت ریخته شده، شبکه روی آن قرار میگیرد و سپس لایه دیگری از بنتونیت با همان ارتفاع اضافه میشود.
این ساختار نه تنها مقاومت زمین را کاهش میدهد، بلکه انشعابات لازم برای دکلها، سایتها و سایر تجهیزات از این شبکه قابل اجرا خواهد بود.
ابعاد شبکه (x و y) توسط اندازهگیری مقاومت زمین تعیین میشوند تا بهترین عملکرد حاصل شود.